Arme arme arme Patty Patty Patty, bij de Story laat ze iets heel verdrietigs weten: ‘ik word geen oma. Ik weet dat er geen kleinkind komt’. Ze heeft de hoop nu echt voorgoed opgegeven.
Patty en haar dochter waren na jaren weer met elkaar herenigd, maar de hoop op een kleinkind is toch reeds vergaan. Ik zou bijna willen beginnen met ‘gelukkig’, maar dat zal ik achterwegen laten. Oh shit, te laat… Dat is zo’n beetje wat Patty Brard ook doet bij haar verhaal in de Story: “Ik ga er niet over uitweiden, want ik heb Priscilla beloofd om niet over haar te praten wanneer ze er niet bij is. Maar ik weet dat er geen kleinkind komt.” Heb je het niet nu net over het onderwerp gehad waarvan je beloofd had het niet te doen? Nou ja, het zal wel…
Patty zegt blij te zijn met de (klein)kinderen van anderen en is allang blij dat de moeder-dochter band met haar dochter weer hersteld is. “We hebben elkaar natuurlijk elf jaar niet gezien”, legt ze uit. “Na onze verzoening hebben we ook besloten om niet meer terug te kijken. Geweest is geweest. Het heeft geen zin om oude koeien uit de sloot te halen. Maar dat neemt niet weg dat we nog weleens wat hobbels tegenkomen”, aldus Patty.
Eerder werd de roddel (mede door ons) al verspreid dat de trouwerij tussen Priscilla en haar partner überhaupt nooit zal gaan plaatsvinden. Misschien is dat stiekem ook wel de reden dat er geen kleinkinderen gaan komen voor Patty, maar daar mag ze natuurijk niet over uitwijken. Pat, het is echt beter dat jouw nageslacht hier ophoudt. Nog meer junior veenlijkjes hebben we op zich niet nodig.