De koper van Peter Gillis’ vakantieparken – u weet wel, die tien prachtstukken van Nederlandse recreatiearchitectuur – blijkt nogal een fan van grote beloftes en lege handen. Ondanks een miljoenencontract en een rechterlijke tik op de vingers, heeft Gillis tot op heden nog geen cent gezien. Sterker nog, zelfs de basisinformatie over de mysterieuze kopersclub blijft angstvallig geheim.
Advocaat van dienst laat dinsdag weten dat de koper nog altijd geen betaling heeft gedaan, maar gelukkig is er een dwangsom in het spel: vanaf nu kost dit spelletje van verstoppertje een slordige 100.000 euro per dag. Een koopje voor wie 185 miljoen op zak zou moeten hebben. Of, zoals het er nu naar uitziet: zou willen doen alsof.
De rechtbank was vorige week al not amused en gaf de koper drie dagen om de deal na te komen. Drie hele dagen. Blijkbaar te weinig tijd om tussen de sofa en de zolder de benodigde miljoenen en documentjes bijeen te schrapen. Ach, zo’n overname van honderden miljoenen euro’s doe je er ook niet even bij, toch?
De koper verschuilt zich achter het argument dat de Belastingdienst beslag heeft gelegd op de parken, waardoor financiers zijn afgehaakt. Dat diezelfde koper vervolgens geen nieuwe financiers kan (of wil?) tonen, maakt het allemaal nóg geloofwaardiger.
Oplopende dwangsommen
Mocht de koper van de vakantieparken van Peter Gillis de komende tijd blijven zitten met zijn armen over elkaar, dan kunnen de dwangsommen oplopen tot een nette 100 miljoen euro. Oftewel: een derde van de aankoopprijs, maar dan voor níks doen. Een innovatieve manier van investeren – misschien iets voor de volgende aflevering van Massa is Kassa.
