De politie slaat groot alarm: ruim 12.500 keer kregen agenten het afgelopen jaar te maken met geweld of agressie. Beledigingen, verzet bij aanhoudingen, mishandelingen, pogingen tot doodslag – het is tegenwoordig allemaal "part of the job" als je een uniform aantrekt in Nederland.
Nederland: waar je uit je dak gaat als je geen bekeuring wil
Het lijkt erop dat ''de burger'' steeds minder zin heeft om zich te gedragen meld de NOS. Je mag in dit land niet eens meer op een parkeerbon reageren met een klein duwtje, een trap in het achterwiel van de motoragent of een creatieve scheldtirade zonder dat je ineens op het bureau zit. Wat is dit voor dictatuur!?
Volgens Henk van Dijk, programmamanager geweld tegen politieambtenaren , is de samenleving “verhard sinds corona”. En toegegeven: als je twee jaar opgesloten hebt gezeten met een QR-code in je reet, wil je daarna misschien even ontladen. Helaas doen sommige types dat liever met vuisten dan met therapie.
De sfeer in de samenleving
Van Dijk zegt: "Zolang de sfeer in de samenleving niet verbetert, zal het geweld vermoedelijk niet snel afnemen." Nou, dat was het afgelopen weekend weer pijnlijk duidelijk: op een dag waarop we de vrijheid en vrede vieren, vlogen de knuppels, bierglazen en spreekkoren vrolijk in het rond.
Niets zegt vrijheid” zoals een charge van de ME tussen de loempiakraam en het springkussen op koningsdag of geschreeuw op de Dam tijdens dodenherdenking. En wie moesten het weer oplossen? Juist. Agenten. Met een helm, een bodycam en een stalen gezicht, wetende dat ze die avond weer ergens op een forum als fascist of racist worden uitgemaakt.
Cijfers om trots op te zijn… of niet
-
5300 keer beledigd
-
3000 keer verzet bij aanhouding
-
1000 keer mishandeld
-
139 pogingen tot doodslag
-
46 zware mishandelingen
Met gevaar voor eigen leven, te midden van bierregen en baksteenhagel, proberen zij de boel nog enigszins beschaafd te houden. En dat allemaal voor een fooi en een bak kritiek van zowel links, rechts als de overkant.
Koningsdag: oranje tompoucen, bier… en anarchie
Als er één dag is waarop we collectief zouden moeten feesten, dansen en ons volproppen met oranje bende, dan is het wel Koningsdag. Maar nee hoor, ook die feestdag liep dit jaar uit op een soort nationale bokswedstrijd.
De oranje sfeer sloeg om in een oranje waas voor de ogen, met ME-busjes als decorstuk in plaats van feestelijke vlaggetjes. Als dit het jaarlijkse eerbetoon is aan onze koning, denk ik dat Koning Willem-Alexander volgend jaar lekker 2 weken all-inclusive boekt in Antalya.
Wat is dat nou toch, met die agressieve Nederlander?
Je zou denken: Nederland, rijk (steeds minder welliswaar), veilig (ook steeds minder), alles goed (ook steeds minder) geregeld — waar komt al die woede dan vandaan? Waarom slaat Jan met de pet of ome Henk tegenwoordig een agent op z’n muil als z’n bitterbal koud is?
Er hangt iets in de lucht, en het is geen gezelligheid. De Nederlander is boos, verward en vooral: héél snel op z’n teentjes getrapt.
