Op 29 november 2024 was het voorpaginanieuws in het hele land. Jan Roos van bed gelicht wegens opruiing. Het persbericht van het Openbaar Ministerie werd letterlijk overgenomen, er was geen ruimte voor wederhoor bij mij. Dat kwam omdat ik op het moment van verschijnen van het persbericht in een politieauto richting Friesland werd vervoerd en mijn telefoon was afgenomen. Ik kon dus simpelweg niet reageren. Zoals bekend werd ik na het ritje naar het noorden eerst een paar uur opgesloten in een cel en na verhoor weer vrijgelaten.
Ik nam aan dat de volgende dag ik een persdagje zou hebben met allerlei vragen en interviews. Het bleef vrij rustig. Wat zeg ik? Niemand heeft mij iets gevraagd. Toch raar als iemand in een democratische rechtsstaat om een grap in een satirisch programma uit zijn huis wordt gesleept, me dunkt. Dan wil je toch wel weten hoe het nou volgens hem zit. Maar dat bleek blijkbaar niet interessant te zijn als opvolger van het ronkende persbericht van de dag ervoor. Tot de dag van vandaag is de mainstream media alleen geïnteresseerd in het verhaal van het OM geweest. Nooit is er navraag gedaan. Zelfs niet nadat ik een half jaar helemaal niks hoorde. Het geeft maar weer eens aan in welke staat de “journalistiek” in ons land verkeerd. De PVV wilde nog heel even Kamervragen stellen over deze bizarre arrestatie, maar liet het ook afweten. Ze draaien tegenwoordig mee in het systeem, dus waarom je vingers branden aan iemand zoals ik.
Ik meldde gisteren in Roddelpraat dat het OM het met me op een akkoordje wil gooien. Ze seponeren de zaak als ik sorry zeg. En dan blijft de vervolging nog een jaar boven de markt hangen. Bij elke rechtszaak in die periode kan het hele verhaal alsnog worden behandeld en kan ik alsnog worden veroordeeld. Wat er een sepo aan is mag Jozef dus weten. De kans dat ik waarschijnlijk binnen het jaar weer moet voorkomen, omdat iemand beledigd is (ga bij je moeder huilen, niet bij de rechter), is aanzienlijk. Mijn excuses aanbieden voor een grap en dan later alsnog het haasje zijn gaat mij heel veel stappen te ver.
Het OM had zijn excuses moeten aanbieden en de zaak seponeren. De mainstream media had hier toch geen verslag van gedaan. Het was nergens een onderwerp geweest. Dan was iedereen ervan af. Nu komt het dus tot een rechtszaak omdat ik niet het straatje van het OM ga schoonvegen met een sorry en een zwaard van Damocles boven het hoofd. Natuurlijk loop ik de kans om zwaar gestraft te gaan worden, maar de vrijheid van meningsuiting is hier in gevaar. En daar wil ik nog best voor strijden. Al is het tegen beter weten in.
