Heeft die ouwe vieze vetklep een lekker jong hapje, mogen we weer niet van die aandachtsjunk hen daddy en toyboy noemen. Terwijl het is wat het is. Die bipolaire cokejunk doet het met iemand die zijn zoon kan zijn. Wat zeg ik, als ze een beetje rap waren kon het zelfs zijn kleinzoon zijn.
“Nee, geen toyboy. Ik haat dat woord. Net zoals daddy, dat vind ik ook zo erg”, aldus het volgevreten hok. Dan zou ieder ander normaal mensen verder wijselijk zijn bel houden. Maar goed, je snapt het al. Dat kan Goor natuurlijk niet. “Ja, natuurlijk jong. Je gaat toch niet op een oud laken liggen of wel? Ik heb nu ook een kind weer. Van 25. Die breng ik ook elke ochtend naar school. Hahaha.”
Dus je wil geen daddy genoemd worden en doet daarna zo’n uitspraak. Veel achterlijker wordt het niet.